Vanaf vandaag zijn we legaal in Noorwegen, hoezee! Deze middag reden we samen met Dag (de Noorse begeleider van de internationale studenten) naar het politiekantoor van Notodden, alwaar we een kwartier moesten wachten omwille van een politiestaking. Nu had ik stiekem gehoopt op een klein relletje met stakende politieagenten, grote pamfletten en blauwe vuilniszakjasjes. Jammergenoeg werd deze staking beperkt tot het verlaten van het gebouw en zodoende arriveerden we in een leeg politiekantoor. Gelukkig is de politie hier goed georganiseerd want via een briefje aan de deur werd ons meegedeeld dat de staking gestopt werd tegen 12u30. En inderdaad zoals beloofd werd op dat tijdstip de receptie geopend en konden wij het papierwerk beginnen.
Na het regelen van de administratieve formaliteiten transformeerde Dag in een enthousiaste gids en bracht hij ons naar een typisch houten kerkje net buiten Notodden of was het nu nog net in Notodden? Enfin moest ik een houtkenner zijn, dan zou ik volgens Dag erg onder de indruk zijn van de verschillende sculptuur- en bouwtechnieken die bij het kerkje werden toegepast. Nu zoals jullie wellicht weten ben ik geen houtkenner en kon ik dus geen professioneel oordeel vellen over de gebruikte houttechnieken. Toch kan ik zeggen dat ik aardig onder de indruk was van dit bouwwerkje, zeker in combinatie met het mooie sneeuwlandschap.
In de namiddag hebben we voor het eerst gebruik gemaakt van onze slee. De slee is eigenlijk gewoon een turnmat met een koordje eraan en het is volledig onbestuurbaar. Jaja je hoort het al, we were going wild! Nu moet ik wel toegeven dat er eerst een vertrouwensband moest ontstaan tussen de slee en ik. Gelukkig was daar Sigis, die mij trekpaardgewijs over de paadjes naar de sleehelling trok, zodat ik rustig kon wennen aan het glijden op mijn kont.
En daar ging ik dan, wiiiiiiiiiiiiiiii en plof landing op de linkerbil. Maar stoer als ik ben krabbelde ik recht en riep: Nog keer! Daarna volgden nog landingen op de buik, de andere bil en op de rug tot het uiteindelijk 2 uur was en we verwacht werden voor coffee-hour. Een moment waarop je gratis koffie krijgt (vrij nutteloos voor niet-koffiedrinkers zoals ik) maar waar je dus kan socializeren (ik haat het woord socializen) met andere Erasmusstudenten. Normaal gezien zijn ook Noorse studenten welkom, maar op een of andere manier zijn die niet echt geïnteresseerd in gratis koffie.
De bijeenkomst was niet zo bijzonder, hoewel… Ik kan met enige trots melden dat ik voor het eerst een spelletje jungle speed gewonnen heb! (Ik hoor het applaus) Jaja, ik denk dat we het hier toch over een historisch moment kunnen hebben.
Enfin dit was het voor vandaag en ik sluit af met een Noorse groet: ha det bra! (Foute schrijfwijze, juiste uitspraak en staat voor tot ziens)
Oja voor de mensen die mij graag op mijn bek zien gaan, hier maak ik een zeer elegante landing.
3 opmerkingen:
OH MY GOD ik word jaloerser met het moment!! Dámn!
't Ziet er daar echt de maks uit, allez zo'n zalige sneeuwdinges, cool zeg!
En het kerkje is inderdaad mooi.
Go Karen Go, dit was bijna even grappig als Karen die van de trap valt in een overvol Antwerps metrostation...of mocht ik dit niet bekendmaken? oeps
Gewonnen met jungle speed? Ofwel heeft Noorwegen een wonderbaarlijk effect op je reactiesnelheid. Ofwel was de concurrentie héél slecht :)
Een reactie posten