maandag 23 februari 2009

Wederom een goeiemorgen beste kijkers

Onze derde en laatste dag begint met een mooi zonnetje, een zeldzaamheid hier in Bergen. We beslissen dan ook snel om de Floiban, een kabeltrein, naar de top van de Floy-berg te nemen. Eenmaal boven kan je genieten van een prachtig uitzicht op de stad. Voor de wandelaars onder jullie is het ook leuk om bij mooi weer één van de verschillende wandelpaden te volgen bovenop de berg.

Daarna stond het cultuurhistorisch museum op de planning, maar dit was uitzonderlijk vandaag gesloten. Zelfs na het tonen van onze VlaanderenVakantielandreportersbadge konden we hen toch niet overtuigen ons even binnen te laten. Gelukkig zijn er in Bergen nog vele andere musea en dus leek het marinemuseum het ideale alternatief te zijn. Helaas bleek er naast enkele schaalmodellen van vikingschepen niet zoveel interessants te zien. Daarom worden de beelden van dit bezoek ook niet uitgezonden in deze uitzending.

Het laatste museum op onze trip was het derde museum van het ‘Bergen Art Museum’, hier vind je enkele belangrijke werken van Munch, helaas kan het soms zijn dat sommige werken uitgeleend zijn aan andere musea. Maar wie weet heb jij meer geluk dan en kan jij wel het werk ‘Nostalgie’ bezichtigen.

Na ons allerlaatste museumbezoek keren wij alvast met een tevreden gevoel huiswaarts. Ha det bra!

Zo dit was dan de aflevering van deze week,

Dan hebben wij enkel nog voor u de prijsvraag van deze week en dit voor een supercitytrip naar Oslo!

En de vraag luidt als volgt: door wie werd Karen verslaan tijdens het wedstrijdje pingpong?

Was dat:
a. Niels
b. Sigis
c. Niemand
d. Karen doet niet aan pingpong

Indien u het antwoord weet stuur dan een gele briefkaart naar H01020, 1.etasje,Surtetjonnveien 21 (o met een streepje erdoor), 3684 Notodden. En wie weet maakt u wel kans op die trip naar Oslo?!

En de citytrip van vorige week gaat naar volgende winnaars: De familie Detaevernier, zij winnen een trip naar Notodden, Proficiat!

En wij zien elkaar volgende week terug voor een nieuwe VlaanderenVakantieland!

Goeiemorgen beste kijkers!

Wij starten onze tweede dag met een lekker ontbijt, ons aangeboden door de hostel waar we verblijven.

We starten vandaag in het aquarium van Bergen, een plaats waar je wel levende dieren kan vinden. Dit hier is de woonplaats van zowat vijftien Pingu-familieleden, één schattige zeehond, nog drie iets dikkere zeehonden, een heleboel visjes en vissen, slangen en een tiental luie krokodillen.

Na dit leuke dierenbezoek is het ten zeerste aan te raden een ijsje (een ‘bigdeal’ is zeker geen slechte keuze) te kopen in de bar van het aquarium. Dit enkel als er zich klein mannen in de buurt bevinden, die bij het zien van jou lekkere ijsje het volledige aquaviet bijeenroepen in de hoop ook zo een ijsje te krijgen. Gefrustreerde ouders verzekerd, maar wel lachen! ;)

Na het aquariumbezoek is het opnieuw tijd voor wat cultuur en de beste plaats om dit te doen is het ‘Bergen Art Museum’. Drie grote musea op één laan, allemaal makkelijk te bereiken en met de Bergen Card gratis te bezichtigen. Meer info over de Bergencard vind u op de website www.visitbergen.com, een link naar deze website is ook te vinden op onze eigen website.

We bevinden ons nu in het eerste museum, dit is onderverdeeld in twee tentoonstelling. Eerst bezoeken we de expositie met contemperary art. Een zeer leuke tentoonstelling, met boeiende werken en met zelfs het werk van een Belgisch kunstenaar, David Claerbout. Daarnaast kan je ook het tweede deel van het museum bezoeken, een tijdelijke overzichtstentoonstelling van Paul Klee’s werken. Vorig jaar vond hier nog een tentoonstelling plaats met werken van nog een andere bekende schilder, Pablo Picasso.

Na het eerste boeiende museum trekken we verder naar de volgende kunsthal.Hier treffen we onder andere werken van Munch en zelfs enkel Picasso’s zijn hier te vinden. De rest van het museum bevat vooral werken uit de barok en romantiek. Persoonlijk vindt ik dit iets minder interessante kunststromingen, maar als professionele VlaanderenVakantieland-reporter blijf ik natuurlijk objectief en zeg ik: in dit museum is voor ieder van jullie iets te vinden of u nu van Barok- of moderne kunst houdt, hier vindt u het allemaal !

Na deze vermoeiende dag kruipen we terug vroeg onder de wol en kijken we uit naar de derde en laatste dag van ons verblijf in Bergen. Slaapwel!

Dag beste kijkers!

Welkom bij Vlaanderen Vakantieland!
Deze aflevering trekt Nic naar Spanje, waar hij jullie meeneemt op stap in Barcelona.
Vervolgens trekken we naar Scandinavië, meer bepaald naar het mooie land Noorwegen.
Daar bezoeken Niels, Sigis en Karen de regenstad bij uitstek: Bergen.

Zoals iedere week komen we op het einde van de aflevering de winnaar van de prijsvraag van vorige week te weten en krijgen jullie een nieuwe kans om een supercity-trip te winnen.

Okee, we laten Barcelona en Nic even voor wat het is en gaan onmiddellijk door naar de enige, echte interessante reportage, jawel de Bergen-reportage!

Dus ahum,
dag beste kijkers,
zoals Saartje jullie reeds vertelde zijn we deze week in Bergen te vinden. Daar zoeken we uit of de wereldbekende uitspraak van een van onze belangrijke voorgangers wel degelijk klopt, zijnde: 'niet leuk in Bergen= steeds de regen; wel leuk in Bergen= al de rest'. (citaat: Saar Vermeir)

We starten onze trip in het oude stadgedeelte van Bergen, ‘Bryggen’. Dit was vroeger het handelscentrum bij uitstek. Door de dichte ligging bij de zee ontstond hier een bloeiende vishandel en werd de vismarkt in Bergen een waar begrip.

Hetgeen nu overblijft van dit handelscentrum zijn houten huisjes met daartussen smalle steegjes. De meeste huisjes zijn nog steeds bewoond, zijn ingericht als souvenirwinkeltje of doen dienst als atelier en verkoopruimte voor schilders, beeldhouwers, pijpenmakers, enz.

Aangezien ‘Bryggen’ zowat het meest gefotografeerde stadsdeel van Bergen is, kan je je hier aan een hoopje toeristen verwachten. Gelukkig bezoeken wij deze gezellige straatjes op een veel te vroeg uur, waardoor we in alle rust door de wijk kunnen slenteren en foto’s kunnen nemen zonder ongewenste figuranten in de voorgrond.

Vervolgens trekken we naar het natuurhistorisch museum gegidst door de beste kaartenlezer ever: Niels De Maerteleire.

Toch nog even melden dat het zeker de moeite is om onderweg even binnen te springen in een van de huizen van God, namelijk de St Johannes-kerk. Een sobere kerk maar met een indrukwekkend houten plafond. Dus moesten er zich onder jullie bezinners bevinden, die tegelijk ook houtliefhebbers zijn, dan is dit the place to be.

Maar nu terug naar het natuurhistorisch museum. Dit museum is eigenlijk een variant op de zoo, het beestenbos is boos en de documentaire ‘the blue planet’ maar dan met opgezette en dus logischerwijs niet levende dieren. Ik zal er niet om liegen, sommige dieren hier hebben er al een lange carrière opzitten als opgezet wezen. Het oog van een walrus kan hier bijvoorbeeld wel eens enkel een wattenbolletje zijn. Maar geen zorgen, het blijft duidelijk dat het om een walrus gaat.Verder is het museum de geschikte plaats voor mensen die hun schetsboek willen aandikken.

Omdat Bergen naast cultuurstad ook een studentenstad is, besluiten we ’s avonds de sfeer van het nachtleven op te snuiven. We trekken naar ‘hulen’, een café waar die avond de band ‘Skilla’ zal optreden. ‘Skilla’ is een zweedse band die bestaat uit vijf jongedames met een heel leuke sound. Momenteel zijn ze enkel op myspace te beluisteren en dus ook deze avond in ‘hulen’.

Zo tegen 1 uur sluiten we de avond af, aangezien we onze laatste bus naar de hostel niet mogen missen.

Nog een leuk detail: het café waar we zojuist waren, bevindt zich op een zeer leuke locatie namelijk in een grot in een rotsberg. Dus ben je ooit in Bergen en je bent jong en je wilt wat, dan is ‘Hulen’ zeker een aanrader.

Wij kruipen alvast onder de wol en morgen staat er ons weer een nieuwe dag te wachten in het mooie Bergen. Slaapwel!

dinsdag 17 februari 2009

Leuk/ niet leuk

Okee, ik zou het niet mogen doen, ik heb er totaal geen reden toe, maar ik doe het toch!

Het kan op facebook, dus hier kan het ook, ik heb een ‘dit-vind-ik-leuk’-lijstje en een ‘dit-vind-ik-niet-leuk’-lijstje gemaakt over het land waar ik mij reeds drie weken bevind: Noorwegen!


En we beginnen eraan:

‘Dit-vind-ik-leuk-aan-Noorwegen’-lijstje:

- Sneeuw die uit de bomen valt (liefst op iemand, maar zonder een slachtoffer is het ook leuk om naar te kijken)

- De sneeuw die op muurtjes, leuningen en bankjes ligt te wachten om als een dikke stoflaag wegeveegd te worden.

- De mooie, gezellige, houten huisjes die mij vooral doen denken aan tekenfilmhuisjes en natuurlijk het huis van Pipi Langkous.

- De Tine- melk (de roze melkdozen), ik weet niet waarom maar ik vind de melk hier superlekker en in België ben ik nochtans geen grote melkfan.

- De openingsuren van winkels die te vinden zijn onder het naambord van iedere winkel (heel praktisch eens je weet wat het is)

- De ijspegels aan de daken van huizen, aan de autoplaten en zelfs aan de bek van de hond die braaf buiten de winkel stond te wachten op zijn baasje (ik vermoed dat het hier wel om een ijspegel gaat ontstaan uit speeksel, een beetje juuw)

- Het verdwijnen van mijn lompheid, op een of andere manier lukt het mij hier wel om op besneeuwde wegen te wandelen zonder te vallen. Ik hoop dat dit zo blijft.

- De dure sigaretten, met als resultaat een minder rokerige partner

- Het knarsend geluid van de sneeuw onder je voeten tijdens het wandelen

- Ijsbal-voetballen tijdens het wandelen naar de winkel of naar school

- De 'Maarud'-peper-en-zout-chips, ten zeerste aan te raden ter vervanging van de 'Maarud'-paprika-chips, die helemaal niet lekker zijn.

- De mooie kleuren van de wolken bij zonsondergang na een zonnige dag, de wolken veranderen constant van rood naar paars of van geel naar oranje.

Maar vooraleer jullie denken dat ik hier in een sprookje belandt ben, presenteer ik jullie de harde realiteit, het is tijd voor het ‘dit-vind-ik-niet-leuk’-lijstje!!!

- Cross-coutnry-skiën: ik vrees dat mijn eerste indruk over dit onderwerp onveranderlijk is, ik heb het niet in mij, ik heb er eerlijk gezegd ook geen interesse in, dus ik laat het maar voor wat het is, een doodgewone, niet leuke wintersport.

- De zonsondergang op een veel te vroeg tijdstip. Ik hou van de bergen hier, maar ze laten de zon veel te vroeg verdwijnen.

- De afstand die je hier moet afleggen om een avondje uit te gaan en de bijhorende koude die je moet doorstaan

- De helling naar ons huisje die veel te stijl is (hoewel er toch weer sprake is van enige conditie in mijn lijf en ik vermoed dat de helling van Hogaz daar mede verantwoordelijk voor is)

- De helling van de supermarkt naar ons huisje in Hogaz. Fijn om naar de winkel te gaan (bergaf) maar minder gezellig om met een volgeladen rugzak terug te keren (logischerwijs bergop)

- De grijze dagen waarop je hier geen zon ziet, enkel een grijze lucht en daardoor is er ook weinig kleur in de omgeving te bespeuren is. Na een paar grijze dagen ben ik heel gelukkig met een winterzonnetje.

- Het niet vinden van sommige voedingswaren zoals: préparé, nutella-choco (gelukkig al een goede vervanger gevonden), appelmoes, frambozen (ik weet het, tis niet et seizoen) , bicky-burgers en ice-tea. Maar ik heb mij voorgenomen om mijn schade in te halen bij mijn terugkeer naar België, dus ik overleef het voorlopig wel.


Nu vinden enkelen onder jullie mij wellicht een enorme zaag en een verwend kind. Daarom wil ik er toch op wijzen dat ik dat helemaal niet ben, ik ben gewoon een grote gelukzak. En bovendien zal ik het ‘dit-vind-ik-leuk’-lijstje zeker nog kunnen uitbreiden, waardoor het ‘dit-vind-ik-niet-leuk’-lijstje bijna niets meer voor zal stellen. Want deze nacht vertrekken we met de trein naar Bergen en bij onze terugkeer zaterdagavond zal ik het leuke lijstje dus zeker kunnen aanvullen. Hoop ik dan toch heel hard.

Dus luitjes, ik hoop jullie komend weekend opnieuw compleet te kunnen verrassen met tonnen nieuwe informatie over onze trip en mijn nieuwe kennis over het land Noorwegen.

vrijdag 6 februari 2009

Norwegian Party

Een verjaardagsfeestje! Wij waren officieel uitgenodigd op een Noors verjaardagsfeestje met echte Noorse mensen. Een vuurdoop die we zo goed mogelijk dienden te doorstaan indien we ooit nog eens uitgenodigd wilden worden op een volgend feestje.

De spanning was dan ook zwaar te snijden in de voorbereidende fase. Aangezien de vrouwen ten huize 21 in de meerderheid zijn, had de man des huizes maar één optie: wachten en wachten. Terwijl wij twijfelden en twijfelden. Nu onze man is ook maar een man en zodus werd het hem op een bepaald moment teveel. (Herkenbaar dames? en heren off course) Er werden dus definitieve, vestimentaire beslissingen genomen.

En zo konden wij vertrekken naar de place to be. We ontdekten al snel dat je in Notodden wel erg veel zin moet hebben in een feestje om er wel degelijk naartoe te trekken. Vooral als het feestje plaatsvindt op de andere campus en je meestal genoodzaakt bent een half uur door de sneeuw te wandelen (We hebben nog steeds geen vrienden gevonden met een auto :) ). Maar onze motivatie was groot dus na een stevige wandeling kwamen we een beetje bezweet aan bij de jarige (parfum in de tas kan dus heel handig zijn, tip, tip!)

Toch ook even vermelden dat een mens zich hier warm kleedt om de koude te doorstaan, maar aangezien het hier stevig bergop en bergaf gaat, trek je al na een kwartiertje wandelen je sjaal en handschoenen uit en blijf je twijfelen of je die jas ook niet zou uittrekken. En na een halfuur wandelen weet je zeker dat je hier ook in je t-shirt warm zou hebben.

Nu terug naar het feestje. Ik weet het I must get to the point.
Okee, het startpakket: 12 Noren, 3 Belgen, popcorn, chips en drank.
Het gevolg:

fase 1: Een welkomsdrankje wordt ons aangeboden door de jarige Veronika. Ik kijk nogal verbaast aangezien het drankje niet vloeibaar is maar blubbert. Het gaat hier om jellyshots.
Hier waren ze rood of geel en het is dus eigenlijk trilpudding met alcochol. En ik vind het vies!
De smaak is okee, maar het drinken is zeer onhandig. Je roert even in de pudding zodat hij loskomt en daarna maak je dezelfde beweging als bij het drinken van iedere andere drank, alleen moet je hier 5 seconden wachten vooraleer er een grote klots blubber in je mond terrecht komt. Waardoor je een beetje schrikt en je bijna verslikt en daarbij ook een beetje moet kokhalzen van het trillen van de pudding. (Maar dat laatste is misschien iets persoonlijks :) )

fase 2: Het socializeren, de Noren hebben een goede Engelse kennis dus dat maakt het communiceren wel stukken makkelijker. Zoals meestal gaan de gesprekken over België en Noorwegen, wat de verschillen zijn, wat er allemaal te bezichtigen valt, enz.

fase 3: De alcochol heeft reeds enkele slachtoffers gemaakt en er wordt beslist om singstar boven te halen. Met een glaasje alcohol durft men al sneller een micro in de hand te nemen.
De alcochol had mijzelf nog niet in z'n macht dus ik bleef op een veilige afstand toekijken en lachen natuurlijk.

fase 4: rond 23 uur trokken we naar Stua, het enige studentencafé in het dorp. En Stua sluit zijn deuren op woensdag om 1uur en op zaterdag om 2 uur. (Jep slechts 2 dagen in de week kan er hier op café gefeest worden) Nu wij trokken in een sneeuwvlaag naar Stua, na een kwartiertje stappen arriveerden we op onze nieuwe feestplaats. Met grote onwetendheid stappen we verwachtingsvol het café binnen. Daar zien we de feestmassa, wel 5 man staat te shaken op de dansvloer. We kijken een beetje beteuterd toe en we krijgen te horen dat op woensdag niet zoveel mensen naar de Stua trekken. Een beetje foute timing dus, maar we hebben ons toch bij de dansvloermensen gevoegd en zo de beentjes goed laten werken.

fase 5: Tegen 1 uur trokken we terug naar ons huisje, we wandelden 3 kwartier bergop en een beetje in de wind... Bij het thuiskomen werden we uitgenodigd op het feestje van onze huisgenoten. Helaas waren de vrouwen des huizes vrij moe en hebben zij vriendelijk bedankt, onze man daarentegen. Die had nog geen zin in slapen en bleef nog even verder socializeren.

fase 6: Opstaan in de namiddag, zonder al te veel moeilijkheden of ongemakken. Helaas was dit voor mijn buurman een beetje anders, nuja eigen schuld, eigen bult ;)