Norwegian Party

Een verjaardagsfeestje! Wij waren officieel uitgenodigd op een Noors verjaardagsfeestje met echte Noorse mensen. Een vuurdoop die we zo goed mogelijk dienden te doorstaan indien we ooit nog eens uitgenodigd wilden worden op een volgend feestje.

De spanning was dan ook zwaar te snijden in de voorbereidende fase. Aangezien de vrouwen ten huize 21 in de meerderheid zijn, had de man des huizes maar één optie: wachten en wachten. Terwijl wij twijfelden en twijfelden. Nu onze man is ook maar een man en zodus werd het hem op een bepaald moment teveel. (Herkenbaar dames? en heren off course) Er werden dus definitieve, vestimentaire beslissingen genomen.

En zo konden wij vertrekken naar de place to be. We ontdekten al snel dat je in Notodden wel erg veel zin moet hebben in een feestje om er wel degelijk naartoe te trekken. Vooral als het feestje plaatsvindt op de andere campus en je meestal genoodzaakt bent een half uur door de sneeuw te wandelen (We hebben nog steeds geen vrienden gevonden met een auto :) ). Maar onze motivatie was groot dus na een stevige wandeling kwamen we een beetje bezweet aan bij de jarige (parfum in de tas kan dus heel handig zijn, tip, tip!)

Toch ook even vermelden dat een mens zich hier warm kleedt om de koude te doorstaan, maar aangezien het hier stevig bergop en bergaf gaat, trek je al na een kwartiertje wandelen je sjaal en handschoenen uit en blijf je twijfelen of je die jas ook niet zou uittrekken. En na een halfuur wandelen weet je zeker dat je hier ook in je t-shirt warm zou hebben.

Nu terug naar het feestje. Ik weet het I must get to the point.
Okee, het startpakket: 12 Noren, 3 Belgen, popcorn, chips en drank.
Het gevolg:

fase 1: Een welkomsdrankje wordt ons aangeboden door de jarige Veronika. Ik kijk nogal verbaast aangezien het drankje niet vloeibaar is maar blubbert. Het gaat hier om jellyshots.
Hier waren ze rood of geel en het is dus eigenlijk trilpudding met alcochol. En ik vind het vies!
De smaak is okee, maar het drinken is zeer onhandig. Je roert even in de pudding zodat hij loskomt en daarna maak je dezelfde beweging als bij het drinken van iedere andere drank, alleen moet je hier 5 seconden wachten vooraleer er een grote klots blubber in je mond terrecht komt. Waardoor je een beetje schrikt en je bijna verslikt en daarbij ook een beetje moet kokhalzen van het trillen van de pudding. (Maar dat laatste is misschien iets persoonlijks :) )

fase 2: Het socializeren, de Noren hebben een goede Engelse kennis dus dat maakt het communiceren wel stukken makkelijker. Zoals meestal gaan de gesprekken over België en Noorwegen, wat de verschillen zijn, wat er allemaal te bezichtigen valt, enz.

fase 3: De alcochol heeft reeds enkele slachtoffers gemaakt en er wordt beslist om singstar boven te halen. Met een glaasje alcohol durft men al sneller een micro in de hand te nemen.
De alcochol had mijzelf nog niet in z'n macht dus ik bleef op een veilige afstand toekijken en lachen natuurlijk.

fase 4: rond 23 uur trokken we naar Stua, het enige studentencafé in het dorp. En Stua sluit zijn deuren op woensdag om 1uur en op zaterdag om 2 uur. (Jep slechts 2 dagen in de week kan er hier op café gefeest worden) Nu wij trokken in een sneeuwvlaag naar Stua, na een kwartiertje stappen arriveerden we op onze nieuwe feestplaats. Met grote onwetendheid stappen we verwachtingsvol het café binnen. Daar zien we de feestmassa, wel 5 man staat te shaken op de dansvloer. We kijken een beetje beteuterd toe en we krijgen te horen dat op woensdag niet zoveel mensen naar de Stua trekken. Een beetje foute timing dus, maar we hebben ons toch bij de dansvloermensen gevoegd en zo de beentjes goed laten werken.

fase 5: Tegen 1 uur trokken we terug naar ons huisje, we wandelden 3 kwartier bergop en een beetje in de wind... Bij het thuiskomen werden we uitgenodigd op het feestje van onze huisgenoten. Helaas waren de vrouwen des huizes vrij moe en hebben zij vriendelijk bedankt, onze man daarentegen. Die had nog geen zin in slapen en bleef nog even verder socializeren.

fase 6: Opstaan in de namiddag, zonder al te veel moeilijkheden of ongemakken. Helaas was dit voor mijn buurman een beetje anders, nuja eigen schuld, eigen bult ;)